| Grzejan |
| Moderator |
|
| |
| Dołączył: 03 Paź 2010 |
| Posty: 356 |
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Skąd: Polska |
|
|
 |
|
 |
|
Michael Owen  Michael James Owen (ur. 14 grudnia 1979 w Chester w Anglii) – angielski piłkarz. Gra na pozycji napastnika w Manchesterze United. Biografia:
Występował w Realu Madryt (Hiszpania) dokąd przeszedł w 2004 roku za sumę 12 000 000 € (+ wymiana) z Liverpoolu po czym trafił do Newcastle, obecnie Owen reprezentuje barwy Manchesteru United do którego przeszedł na zasadzie wolnego transferu. Karierę rozpoczął właśnie w Liverpoolu, gdzie pierwszy mecz rozegrał w 1996 roku. Stał się najmłodszym piłkarzem, który: zdobył koronę króla strzelców ligi (18 goli) i strzelił gola w reprezentacji Anglii (27 maja 1998 przeciw Maroku).
Dla Liverpoolu wystąpił łącznie 123 razy. W pamięci pozostanie jego występ przeciwko Argentynie na MŚ 1998. Bramka strzelona przez Owena została uznana za bramkę wszech czasów w Anglii. W reprezentacji Anglii dotychczas zaliczył 83 występy podczas których zdobył 40 bramek (stan na 2.09.2007), co daje mu czwarte miejsce w historii angielskiej reprezentacji, po Bobbym Charltonie (49), Garym Linekerze (4 oraz Jimmym Greavesie (44).
O Owenie stało się głośno, kiedy podczas MŚ we Francji strzelił bramkę po kapitalnej solowej akcji w meczu z Argentyną. W Liverpoolu tylko udowadniał swoją wartość. W sezonie 1998-99 otrzymał nagrodę Sports Personality of the Year (Sportowa Osobowość Roku). Rok 2001 okazał się przełomowym i jednym z najbardziej udanych w karierze napastnika. Dzięki jego grze Liverpool zdobył Puchar UEFA, Superpuchar Europy, Puchar Anglii, Puchar Ligi i Tarczę Dobroczynności. We wszystkich finałowych spotkaniach o te trofea Owen wpisywał się na listę strzelców. UEFA doceniła 22 letniego wówczas gracza, honorując go tytułem Piłkarza Roku w Europie. Owen zadomowił się także na stałe w reprezentacji, gdzie wszyscy pamiętają jego występ przeciwko Niemcom na stadionie Olimpijskim w Monachium. Reprezentacja Anglii wygrała wówczas aż 5:1, a Michael ustrzelił hat-tricka. Po tym sezonie liczono na to, że poprowadzi Anglików do triumfu na MŚ w Korei i Japonii. Owen strzelił dwie bramki, miał jedną asystę. Anglia pożegnała się z mistrzostwami w ćwierćfinale, gdzie nie sprostała Brazylijczykom, ulegli 1:2 (gola dla Anglii zdobył Michael). Po tych mistrzostwach gwiazda Owena jakby nieco przybladła, ale wciąż imponował skutecznością strzelecką, mimo że Liverpool nie grał najlepiej. Jednak na kolejnym turnieju EURO, Owen kompletnie zawiódł. Od pierwszych spotkań grał słabo, był niewidoczny. Zupełnie przyćmił go młodszy kolega, nastoletni Wayne Rooney. Owen przebudził się dopiero w meczu ćwierćfinałowym w spotkaniu z Portugalią, w którym strzelił bramkę. To jednak nie wystarczyło na gospodarzy turnieju i Anglicy ponownie odpadli we wczesnej fazie rozgrywek. Tuż przed startem sezonu 2004/2005 nieoczekiwanie pojawiły się informacje o przejściu Owena do Realu Madryt. Początkowo sądzono, że to tylko plotki, ale transfer został załatwiony w ciągu 48 godzin. Suma odstępnego za Anglika wyniosła niecałe 9 mln £ plus pomocnik Realu, Antonio Núñez.
W Realu nie szło mu za dobrze, gdyż trudno było przebić mu się do pierwszego składu, mając takich rywali jak Raúl czy Ronaldo. Mimo iż grał rzadko, nie zapomniał, jak się zdobywa bramki. Jednak im bliżej było do Mistrzostw Świata w Niemczech, tym coraz bardziej Michaela ciągnęło do domu. W końcu, po długich negocjacjach z kilkoma klubami (m.in. z Liverpoolem), Michael został zakupiony za 16 milionów funtów przez Newcastle United. Tam od pierwszych chwil został potraktowany jak prawdziwa gwiazda i zaczął strzelać bramki. Niestety, podczas meczu z Tottenhamem 31 grudnia 2005 roku, Owen zderzył się z bramkarzem tej drużyny (i jednocześnie kolegą z reprezentacji) Paulem Robinsonem i złamał palec u nogi, przez co musiał pauzować przez trzy miesiące. Po okresie intensywnej rehabilitacji Owen wrócił na boisko na towarzyski mecz Reprezentacji Anglii. Po trzech meczach sparingowych, w których Owen zdobył jedną bramkę rozpoczęły się mistrzostwa świata w Niemczech. Następnie po dwóch meczach grupowych w trzecim Michael Owen źle stanął i zerwał więzadła krzyżowe w prawym kolanie przez co musiał pauzować 10 miesięcy.
Owen urodził się w Countess of Chester Hospital w Cheshire. Jest synem Janette i Terry'ego Owen. Ma dwóch starszych braci – Andrew i Terry'ego Juniora, starszą siostrę – Karen oraz młodszą siostrę – Lesley.
W czerwcu 2005 roku Michael poślubił Louise Bonsall; dwa lata po narodzinach ich córki – Gemmy Rose (ur. 1.05.2003). Ich syn – James Michael Owen urodził się 6 lutego 2006 roku, natomiast 29 października 2007 roku urodziła się druga córka – Emily May. 26 lutego 2010 roku na świat przyszła trzecia córka Michaela i Louise – Jessica.
W dniu 3 lipca 2009 został zawodnikiem Manchesteru United na zasadzie wolnego transferu. 29-letni Anglik podpisał dwuletni kontrakt. Debiutancką bramkę zdobył 18 lipca 2009 w 85 minucie meczu towarzyskiego przeciwko Malaysian XI. Swoim trafieniem Owen dał zwycięstwo United 3:2.
8 grudnia w meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów z Wolfsburgiem zdobył hat-tricka.
Sukcesy:
Liverpool F.C.
Puchar Ligi Angielskiej (2) : 2001, 2003
Puchar Anglii (1) : 2001
Tarcza Dobroczynności/Wspólnoty (1): 2001
Puchar UEFA (1) : 2001
Superpuchar Europy (1) : 2001
Manchester United
Puchar Ligi Angielskiej (1) : 2010
Tarcza Dobroczynności/Wspólnoty (1): 2010
Indywidualne
Najlepszy Młody Piłkarz Premiership (PFA Young Player of the Year) (1) : 1998
Król Strzelców Premiership (2) : 1998, 1999
Złota Piłka (1) : 2001
Ciekawostki:
Matka Owena jest Walijką, ale ojciec jest Anglikiem, dlatego też Owen gra dla Reprezentacji Anglii.
W dzieciństwie Michael kibicował Evertonowi, bo tam grał jego ojciec.
Michael był najmłodszym piłkarzem, który wyszedł na boisko w barwach Liverpoolu. Miał wtedy 17 lat i 144 dni
Michael był tylko jednym zawodnikiem w reprezentacji, który na koszulce miał większy numer niż wiek (Numer 20 podczas Mistrzostw Świata we Francji)
Po finale Pucharu Anglii z Arsenalem Owen został okrzyknięty Księciem Walii.     |
|
David Villa Sánchez (ur. 3 grudnia 1981 w Langreo) – hiszpański piłkarz występujący na pozycji napastnika, gracz FC Barcelona.
Steven George Gerrard, MBE (wymowa: ˈdʒɛrɑ:d; ur. 30 maja 1980 w Whiston) – angielski piłkarz występujący na pozycji środkowego pomocnika w Liverpoolu oraz reprezentacji Anglii. Może także grać na prawej pomocy i jako cofnięty napastnik.
Lionel Andrés Messi (ur. 24 czerwca 1987 w Rosario) – argentyński piłkarz pochodzenia włoskiego, gracz FC Barcelona, uważany za jednego z najlepszych piłkarzy swojego pokolenia. Przed ukończeniem 21 lat otrzymał nominacje do Złotej Piłki France Football, którą otrzymał w 2009 r. oraz Piłkarza Roku FIFA. Dzięki stylowi gry porównywany jest do piłkarskiej legendy, rodaka Diego Maradony. Sam Maradona określił Messiego swoim "następcą".
Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro (wym. kɾɨʃtiˈɐnu ʁuˈnaɫdu; ur. 5 lutego 1985 roku w Funchal) – portugalski piłkarz, grający na pozycji prawego lub lewego skrzydłowego, zawodnik Realu Madryt i reprezentacji Portugalii. Klubową karierę Cristiano rozpoczął w wieku 8 lat, w małym klubie CF Andorinha, gdzie sprzątał jego ojciec. W wieku 10 lat zainteresowały się nim dwa największe kluby z Madery: CS Marítimo i CD Nacional, ale ostatecznie trafił do Nacionalu, gdzie grał do 2001 r., bowiem w tym roku przeniósł się do Sportingu Lizbona. W czasie mistrzostw Europy U-17 był obserwowany przez Liverpool i Juventus po tym, jak jego zespół pokonał reprezentację Anglii, lecz ostatecznie trafił do Manchesteru United. W spotkaniu Ligi Mistrzów Manchesteru United z AS Roma (7:1) strzelił swoje pierwsze gole w Champions League. Mistrz Anglii w sezonie 2006/2007 oraz 2007/2008 z drużyną Manchesteru United. W sezonie 2007/2008 wraz ze swoją drużyną zdobył Puchar Europy po wygranym 6:5 w rzutach karnych finale z Chelsea Londyn. Po tym zwycięstwie został wybrany najlepszym graczem Ligi Mistrzów 2007/2008. W 2008 r. został laureatem Złotej Piłki magazynu France Football. W czerwcu 2009 Manchester United zaakceptował propozycję kupna Cristiano Ronaldo złożoną przez Real Madryt. Hiszpański klub zaoferował za piłkarza 93,2 mln euro. 26 czerwca 2009 Ronaldo został oficjalnie ogłoszony nowym piłkarzem Realu i tym samym stał się najdroższym piłkarzem w historii[3]. Na jego prezentacji zjawiło się ponad 80 tys. widzów, co również jest rekordem jeśli chodzi o liczbę osób na prezentacji jednego zawodnika. Wcześniejszy rekord należał do prezentacji Diego Maradony, którego w Neapolu przywitało 75 tys. widzów. Portugalczyk otrzymał numer 9 z którym w Realu grali m.in. legendarny Alfredo Di Stéfano czy Brazylijczyk Ronaldo[4]. W sezonie 2010/2011 Cristiano Ronaldo został zgłoszony do rozgrywek Primera Division z numerem 7. Sukcesy:
Iker Casillas Fernández (ur. 20 maja 1981 roku w Móstoles) – hiszpański piłkarz, bramkarz Realu Madryt i reprezentacji Hiszpanii, w obu drużynach występuje z opaską kapitańską. Czterokrotny mistrz Hiszpanii, dwukrotny zdobywca Pucharu Mistrzów, mistrz Europy juniorów 1996, młodzieżowy mistrz świata 1999, mistrz Europy 2008, mistrz Świata 2010. Sukcesy:
Wayne Rooney (ur. 24 października 1985 w Liverpoolu) – angielski piłkarz występujący na pozycji napastnika w Manchesterze United i reprezentacji Anglii.
Andrés Iniesta Luján (ur. 11 maja 1984 w Fuentealbilla, Hiszpania) – piłkarz hiszpański grający na pozycji ofensywnego pomocnika. Osiągnięcia:
Raúl González Blanco (ur. 27 czerwca 1977 roku w Madrycie) – hiszpański piłkarz, grający na pozycji napastnika. Obecnie zawodnik Schalke 04 Gelsenkirchen.
Michael Ballack (ur. 26 września 1976 w Görlitz) – niemiecki piłkarz, grający na pozycji rozgrywającego. Pochodzenie:
Rutgerus Johannes Martinius van Nistelrooij znany jako Ruud van Nistelrooy (ur. 1 lipca 1976 w Oss) – piłkarz holenderski, napastnik, grający w niemieckim klubie Hamburger SV. Reprezentacja Holandii:
Gianluigi Buffon (ur. 28 stycznia 1978 w Carrara) – włoski piłkarz występujący na pozycji bramkarza. Obecnie gra w Juventusie.
Robin van Persie (ur. 6 sierpnia 1983) – holenderski piłkarz, występuje na pozycji napastnika w klubie angielskiej Premier League Arsenalu i reprezentacji Holandii. W drużynie narodowej występuje również jako prawo lub lewoskrzydłowy.
Francesc "Cesc" Fàbregas Soler (ur. 4 maja 1987 roku w Arenys de Mar) – hiszpański piłkarz, zawodnik Arsenalu i reprezentacji Hiszpanii, z którą zdobył mistrzostwo Europy w 2008 roku oraz mistrzostwo świata w 2010 roku.
